Relmuis? Of toch niet?!

Zoals wij al eerder aangegeven hadden zijn wij de zolder aan het omtoveren tot twee B&B-kamers. Dat gaat niet zonder slag of stoot en beestjes.

De afgelopen jaren dat wij in Châteauneuf zijn komen wonen hebben wij op zolder ontzettend veel last van klustervliegen, niet zo gek, het huis heeft minimaal 8 jaar leeg gestaan en er heeft geen kachel aangestaan. De verbouwing zal het probleem vast op gaan lossen, althans dat vermoeden hebben wij wel.

De twee kamers en ruimtes waar wij niets mee konden hebben wij inmiddels gesloopt, er zijn reparaties aan balken geweest, er is een behandeling gedaan voor houtworm en andere diertjes…. En de meeste klustervliegen zijn weg… Verbazingwekkend, want het is nog steeds een bende op zolder. Ons hoor je verder niet klagen, want na een dag lagen er zo weer een paar honderd voor pampus op de grond en het huis gaat er muf van ruiken.

Maar goed, het puin is afgevoerd, de oneffenheden zijn weg, het wordt tijd om op te bouwen… We hebben er deze keer wat langer over gedaan… Veel kleine klusjes uitgevoerd en vakantie gevierd met dochterlief. Maar nu is de tijd van hard werken weer aangekomen.

En dan word je midden in de nacht wakker van een geluid op zolder… Wat, hoe, wie?? Wat zou dat nou kunnen zijn?? Dan schieten de verhalen van relmuizen door je hoofd. In veel oude huizen in Frankrijk hebben mensen last van relmuizen. Zal je net zien, zijn we klaar om te beginnen met het grote werk, zit je met die irritante beesten. Met een zaklantaarn op jacht, het is stikdonker, wat een ellende. Daar loop je dan in je pyjama op zolder, stil is het beest. Is hij via een opening tussen de vloerdelen gaan zitten? Laat je nou even horen of zien. Maar nee hoor, het beestje dacht je zoekt het maar uit, ik zit hier goed. Van lieverlee maar weer in mijn bed gekropen en uiteindelijk weer in slaap gevallen.

De volgende dag was het stil, dus vergaten wij de relmuis weer. Hij zal wel weer van zich laten horen toch? Dan gaan we wel weer op jacht, of we zetten iets lekkers voor hem neer met een valletje. Na een paar dagen stilte kwamen wij op zolder en vonden de boosdoener van de herrie. Een paar dagen later denkt u? Ja, wij zijn in de tussentijd even naar de sneeuw geweest, hebben een verjaardag en oud en nieuw gevierd en toen werd het tijd om weer een paar klusjes te doen.

De boosdoener was geen relmuis, het was geen andere muis, het was geen rat, eigenlijk helemaal niets van wat wij verwacht hadden. Er lag een dood koolmeesje, waarschijnlijk binnen gekomen via een gat in de buitenmuur, op zoek naar warmte. Het arme diertje heeft waarschijnlijk geprobeerd een weg naar buiten te vinden, heeft alle hoeken en gaten gehad op zolder behalve de goeie. Het was zielig, ik vind koolmeesjes lief, deze heeft het niet mogen halen. Maar het fijnste van alles is dat we geen relmuizen hebben, want die zijn echt irritant.

En maandag als de scholen weer beginnen gaan wij weer aan de slag. Om mooie kamers te maken.