Ik ben geen fan van de kapper, maar ik ben ook geen fan van een coupe die nergens op lijkt. Iedereen moet wel eens naar de kapper. Alleen, hoe werkt dat nu als je niet in Nederland woont, maar zoals wij in Frankrijk.
Voor Peter is het een makkelijk verhaal, bij hem hoef ik zijn haren alleen maar met een tondeuse te bewerken. Oké, ik houd wel verschillende lengtes aan, want zijn haar groeit zo snel dat hij mooie duiveloortjes op zijn hoofd krijgt. Wanneer ik zie dat ze tevoorschijn komen vraag ik of hij een afspraak met de kapster (ik) wil maken. Dat doet hij altijd halfslachtig en dus afhankelijk van de drukte en 20 x zeggen vandaag ga ik je haren doen, komt het er ooit van. Hij kan bijna een staartje in doen tegen de tijd dat het eindelijk zover is. Na de knipbeurt is hij weer fris en fruitig, als hij zich dan ook nog even scheert, dan ziet hij er jaren jonger uit.
In Nederland ging ik bij een kapster (vriendin) waar je geen afspraak hoefde te maken. Altijd fijn, ik vind naar de kapper gaan namelijk maar een lastig iets, ik wil er liever geen tijd voor maken. Vaak ging het gepaard met kleuren, knippen en föhnen. Dat deed ik dus alleen als ik zin had. Anouk liet haar haren altijd groeien, tot het echt veel te lang werd, na een knipbeurt had ik gelijk een ander kind.
En dan verhuis je naar Frankrijk, de kapper is hier wel een dingetje hoor. Er werd gezegd dat de dames wel heel regelmatig naar de kapper gaan en dat het belangrijk is dat je coupe goed zit. Als ik in het grote winkelcentrum boodschappen ga doen en langs de verschillende kapsalons loopt, zie je maar een enkele keer iemand zitten. Dan vraag je je af of het wel waar is dat de dames dat belangrijk vinden. Haren kleuren is ook een ding, soms zie je de meest vreemde kleuren voorbij komen, dus dat doe ik maar niet. Maar boven alles hoe kies je de juiste kapper?
Als je wilt weten waar je naar de kapper moet gaan, dan vraag je dat bij je buren. Zeker wanneer ze frans zijn, die komen er geregeld. Na navraag vertelde buuf dat er een kapper in het dorp verderop zit en dat hij goed is. Ik een afspraak gemaakt en uitgelegd wat ik wilde, hij begreep mij niet helemaal, dus ik een plaatje laten zien. Dat was geen probleem hij ging mijn haren knippen. Ik was er samen met Anouk en zij had ook uitgelegd wat ze wilde. Het eindresultaat?? Niet wat er op het plaatje stond en het kwam er ook niet bij in de buurt. De volgende knipbeurt toch maar weer naar hem toegegaan. Nog een betere uitleg gegeven, hij ging aan de slag. Nadat de kapper klaar waas keek ik in de spiegel, hij had al mijn krullen eruit geföhnd en ik leek op de buurvrouw. Dat was nu ook weer niet de bedoeling. Huis gelijk onder de douche doorgerend om de haren nat te maken en de krul weer uitbundig te laten krullen. Ik heb er ook voor gekozen mijn haren niet meer te verven, ik durf het niet aan.
Het was tijd na 2 knipbeurten op zoek te gaan naar een nieuwe kapper. Vrienden vertelden over een kapster aan huis. Nadat ik haar gebeld had en een afspraak geregeld had, kwam zij thuis knippen. Hoe handig ook als je gasten hebt, dat alles gewoon door kan gaan. In de keuken kortwiekt ze mijn haar en dat van Anouk. De vertrouwensband is goed, vaak zeg ik maak er maar wat van. Iets korter of langer laten dan de vorige keer. Het is vaak wel hoe ik het wil. Anouk heeft een specifieke smaak en elke keer moeten er wat aanpassingen gemaakt worden, inmiddels durft ze wel te zeggen, dit moet nog even korter dan is het naar mijn zin.
Als de kapster er is worden alle buurtroddels besproken. Het liefdes leven gaat over tafel. Na de knipbeurt wordt er even wat gedronken en een peukje gerookt door de kapster (wel buiten want dat wil ik binnen niet hebben). De kapster komt ook bij de buurvrouw en nog een aantal andere dorpsbewoners. Ik stuur haar meestal een sms’je en vraag of ze langs kan komen als ze in het dorp is. Soms staat ze de volgende dag voor mijn neus, soms moet ik even wachten.
Tijdens de feestdagen is het toch ook wel van belang dat je coupe naar behoren zit. Na een aantal keren te laat te zijn geweest met vragen wanneer de kapster kan komen, heeft ze nu zelf de stoute schoenen maar aangedaan. Ze belde mij op, “Hoi Cindy, met de kapster, ik ben mijn planning voor de feestdagen aan het maken. Wil je ook geknipt worden?” Waarop mijn antwoord kwam “je hebt gelijk het wordt wel tijd dat de schaar in mijn haar gezet wordt.” Na wat heen en weer gepraat nemen we afscheid met de belofte dat ze mij nog een berichtje stuurt over de precieze tijd en dag. Ze moet namelijk nog een aantal klanten in het dorp bellen.
Ik wacht rustig op het berichtje en weet in ieder geval ruimschoots van te voren dat mijn haar met de feestdagen spek en span zijn. Nou ja, geknipt. Of ik het zelf dan weer fatsoenlijk in model krijg is een tweede ;-).
Villa Guillaumette 