Het is misschien wel opgevallen dat er de laatste tijd wat minder blogs geschreven zijn. Dat klopt helemaal. Dat heeft vooral te maken met de dingen waar mee bezig zijn. De gasten die wij ook voldoende aandacht willen geven. Of omdat de inspiratie even ontbreekt.
Hoezo geen inspiratie? Wij willen niet in de herhaling vallen! Wij denken niet dat u erop zit te wachten dat wij weer een verhaal vertellen over de gasten die wij gehad hebben. Het komt in onze ogen vaak op hetzelfde neer. Hoewel wij over de uitzonderingen op de regel echt wel blogs gaan schrijven.
Aangezien de zomerperiode voor ons de drukste periode van het jaar is, is er ook weinig tijd om te schrijven, of om zelf dingen te ondernemen. Nu het seizoen op zijn einde is, wij weer meer tijd krijgen om zelf de omgeving verder te ontdekken, geeft het ook meer ruimte om weer blogs te gaan schrijven. Dit zal niet meer op frequente basis gebeuren, hoewel wij wel willen proberen om 2 blogs per maand te schrijven. Het goede voornemen is om dit dan wel het gehele jaar vol te houden.
Deze winter willen wij jullie meenemen in de wondere wereld van het departement de Puy-de-Dôme. De prachtige natuur, de wandel mogelijkheden, de toeristische attracties, de restaurants en veel andere dingen om je op de hoogte te brengen wat de mogelijkheden zijn als je bij ons vakantie komt vieren.
De grote van de blogs zal wisselend zijn, het hoeven niet altijd ellenlange verhalen te zijn, het kan zomaar een klein blogje zijn waar alles in staat over 1 onderwerp. Van een waterval kunnen wij geen zee maken. Van een leuk dorp kunnen wij geen stad maken. Als je begrijpt wat wij bedoelen.
Wat wij wel doen is geregeld een stukje op onze Instagram vertellen met foto’s erbij. Je kunt ons daar volgen door hier te klikken. Op instagram hebben wij ook de mogelijkheid om meer foto’s te laten zien. Mocht je geen instagram hebben dan kan je ons ook op facebook volgen door hier te klikken. Volg ons op deze pagina’s en blijf op de hoogte van de gebeurtenissen, wat wij ondernemen een leuke bijkomstigheid buiten de blogs.
Wil je bij ons op vakantie komen, dat kan en je kunt direct via onze website hier de gewenste datum zoeken en boeken. Let wel, wij hebben geen vaste aankomstdagen, dus soms is er een paar dagen eerder of later wel plek. Ook mag je natuurlijk een berichtje sturen als je er niet uit komt. Dan maken wij de boeking voor je.
Zomaar alsof het niets is is er weer een jaar voorbij. Een jaar waarin we veel geleerd hebben, waarin we nieuwe inzichten kregen, een jaar dat je niet zomaar vergeet.
Het jaar 2022 begon goed voor ons. Naast onze gasten hadden wij een aantal mooie verbouw plannen. Omdat wij de safaritenten weg hebben gehaald en tentplekken gemaakt hebben, bleken wij veel materiaal over te hebben. De materialen kunnen wij mooi gebruiken om nieuwe dingen te maken en ontwerpen. Van het houtwerk hebben wij een vlonder voor de abri gemaakt, zodat de tuinset niet meer in het gras hoeft te staan. Ook hebben wij een werkblad gemaakt voor de kast in de informatieruimte. Wij zijn begonnen aan de buitenkeuken en bijkeuken, ook die komen ooit klaar, daar gebruiken wij de oude keukens voor, en nog meer hout om een werkblad te maken. En nog steeds hebben wij hout over, daar zijn ook plannen voor alleen de tijd ontbreekt nog even.
Wij hebben wat meer tijd voor onszelf genomen, prachtige wandelingen gemaakt, de omgeving nog meer ontdekt dan wat wij al uitgevonden hadden. Uiteraard doen wij dat ook voor onze gasten, want wij geven graag advies uit eerste hand of een wandeling, uitstapje, of activiteit de moeite waard is. Voor de gasten die overwegen volgend jaar in december bij ons te komen, kunnen wij kerstmarkten en “spectacle Lumières” aan te raden in de verschillende steden.
Gezellige avonden!
Wij hebben vele leuke gasten gehad, we hebben gelachen, gegeten, uitjes gedaan, ontbijtjes gemaakt, gasten hebben geholpen met bomen snoeien, met koken, met de tuin opruimen, gezellig borrelen en vele andere dingen. Wij hadden helaas ook gasten die wij direct de deur hebben moeten wijzen. De gasten kwamen niet volgens afspraak met 1 hond maar met 3 honden, waarbij ik aangevallen werd door 1 hond die mij in mijn oor gebeten had. De reactie achteraf van de gast was zeer negatief en alles lag aan mij, u begrijpt natuurlijk dat zij dus nooit meer welkom zijn. Wij hebben direct besloten in ons huis in de B&O kamers geen gasten met honden meer toe te laten, tenzij zij al bij ons bekend zijn. Verder resulteerde het in een sneltreinvaart contact opnemen met een arts, de apotheek om een antibiotica kuur te halen, een lieve gast die de wond heeft schoongemaakt en met hechtpleisters heeft geplakt (voordeel dat zij een medische achtergrond heeft). Gelukkig ben ik er goed vanaf gekomen door het snelle handelen van lieve mensen om ons heen.
Anouk heeft zulke grote sprongen gemaakt, wat een jaar heeft zij achter de rug. Zij heeft examen gedaan, is geslaagd voor haar BAC, dat is havo / vwo niveau en zij is gaan studeren. Naar de “grote” stad. Ze woont in een studenten appartement, gaat op de fiets naar de universiteit (ze heeft voor een groter appartement gekozen, wat verder bij school vandaan ligt). Ze kan ook met de tram hoor, maar in NL deed ze ook alles op de fiets en dat wil ze nu ook. Omdat zij niet van sporten houdt, zijn wij daar wel blij mee. Vrienden vragen hoe ze dat doet bij regen en sneeuw. Nou ik trek gewoon een regenpak aan (weet je wel, die dingen die je in NL niet aandeed, want dan sta je voor lul), en met sneeuw, dat ziet ze dan wel weer, ze kan ook lopend gaan. Ze heeft haar theorie gedaan en haar rijbewijs gehaald. We hebben nu een chauffeur die ons kan rijden. Ze gaat naar de kroeg, winkelen, bij vriendinnen op bezoek, allemaal zelf, want dat kan nu ze allemaal bij elkaar in de buurt wonen. Ze heeft haar eerste trimester gehaald (ze vind wel dat ze veel examens tegelijkertijd krijgt) en in januari begint ze aan haar 2e semester. Ze leert nu dat de universiteit werken is en niet het “luizenleventje” op het lycée.
In juni hadden wij de hagelstorm, ons dak is daarbij zwaar beschadigd, de afhandeling met de diverse instanties is nog steeds bezig, waarschijnlijk wordt het pas na de zomer van 2023 voordat wij een nieuw dak krijgen, Dit ivm lange levertijden van materiaal, maar het hangt ook nog af van de totale kosten die wij zelf moeten gaan betalen. Wij wachten nog op bepaalde offertes en de materiaal kosten zijn in de laatste maanden enorm gestegen. Helaas zorgt dit ervoor dat wij veel twijfels hebben dit jaar, moeten we doorgaan, gaan we ons huis verkopen waar we 5 jaar lief en leed ingestopt hebben? We wonen hier toch op een geweldige plek, kunnen wij dat wel missen? Moet ik een een baan buitenshuis gaan zoeken? Alle scenarios hebben de revue gepasseerd.
Mooi groen is niet lelijk!
Dit jaar hebben wij oud collega’s gezien, wat enorm leuk was om bij te kletsen. Voor Peter gold dat hij 36 jaar heeft samengewerkt met zijn collega’s dat zijn enorm veel jaren natuurlijk, dus vielen er veel herinneringen op te halen. Ook voor mij was het leuk om herinneringen op te halen. We hebben wat afgelachen en ze komen graag nog eens terug. Nou, jullie zijn van harte welkom.
Uiteindelijk hebben bepaalde werkzaamheden een tijdje stil gelegen en nu is het koud. Dus na ruim 5 jaar wachten heb ik nog steeds mijn toilet beneden niet. Echt die man werkt zo ontzettend traag, of nou ja, er kwamen wat ongeregeldheden tussendoor. We zijn weer aan het werk geslagen, die toilet beneden komt er, ook voor onze trouwe buurvrouw die komend jaar hopelijk ook weer komt (want we zijn nog lang niet uitgekletst en gelachen), ik heb nog wel een paar plekjes buuf, ik zal voor een duidelijke handleiding zorgen, of als gids meegaan voor buurman!! Komend voorjaar willen wij die ruimte gewoon klaar hebben, dus gewoon even doorwerken tussen het genieten door.
Wij zijn naar de sneeuw geweest, in Super Besse hebben wij gewandeld met de honden. Bep vond het heerlijk, zij is een echt sneeuwfanaat. Nadien moest zij wel 3 dagen bijslapen, maar dat hoort erbij als je al 13+ bent. We gaan maar vaker een dagje sneeuw opzoeken. En mooie wandelingen maken.
Het komende jaar gaan wij in maart voor het visseizoen weer open. Wij gaan er weer tegenaan, hopen weer veel gasten te krijgen, terugkerend en nieuwe gasten. Ook hopen wij komend jaar niet weer een tijd te moeten sluiten, want dat was wel een nadeel van de hagelstorm. Wij gaan verder met de buiten keuken en bijkeuken, de tuin snoeien en mooier maken. Wij gaan er weer een jaar tegenaan en hopen dat alles goed gaat en wij niet het besluit hoeven te nemen om te stoppen. Want ondanks de tegenslagen dit jaar, en de afgelopen corona periode, overtreffen de positieve punten ons gemoed. Wij vinden het zo leuk om al die verschillende gasten te leren kennen, ze de prachtige omgeving te laten ontdekken, de mooie gesprekken, de leuke etentjes, het koken, mijn nagerechten maken.
Oh wat een jaar was 2022!! 2023 word voor ons een jaar van wederopbouw!! Wij hopen dat wij veel gasten mogen ontmoeten. Dat het een intensief jaar gaat worden op alle fronten is duidelijk. Maar dat kunnen wij aan. Alleen hebben wij jullie daar wel bij nodig, de gezelligheid die jullie mee brengen, dat geeft enorm veel energie!!
Fijne Feestdagen!! Zonnige groet P&C
Wij wensen jullie fijne feestdagen en een voorspoedig 2023!!
Wanneer je in Frankrijk een huis koopt moeten er verschillende rapporten opgevraagd worden. Één daarvan is van de Fosse septique (septic tank), deze hoort op norm te zijn. Wanneer dit niet het geval is en dat is in 9 van de 10 gevallen dan dient deze binnen een jaar op norm te zijn. Wanneer je dat niet verzorgt hebt en er komt een controle en dan kun je een boete verwachten. Nu is het natuurlijk Frankrijk, dus die controle kan best op zich laten wachten. Onze Fosse septique was uiteraard niet op norm en dat hebben we geweten ook.
Zoals al eerder beschreven moesten en moeten er nog veel dingen verbouwd worden, dus onze Fosse septique stond niet als eerste op de lijst. De burgemeester vertelde ons dat hij met een rioolaansluiting bezig is, dus of wij nog konden wachten met een nieuwe tank zodat we gelijk op het riool aangesloten kunnen worden, hij wilde ook wel een briefje voor ons schrijven dat hij daar akkoord mee was. Super idee toch??? En toen gebeurde het meest irritante wat je maar bedenken kan. Dochterlief stond onder de douche en zoals het een puber betaamt duurt dat meestal iets langer dan de 5 minuten die wij nodig hebben. Ik riep Peter en zei tegen hem “ruik jij dat ook?” Waarop Peter mijn aankeek en zei “het lijkt wel of de Fosse septique overstroomt!” Wij naar buiten toe om te zien waar die vreselijke rioollucht vandaan kwam… En ja hoor er liep natuurlijk een stroompje door de open afvoer, waar ook het regenwater doorgaat, maar regenwater was het niet. De lucht die er vanaf kwam rook niet bepaalt naar roosjes. Nadat dat bij meerdere douchebeurten gebeurde en ook steeds vaker bij de korte douchebeurten, was daar de tijd gekomen om mensen te gaan zoeken die een Fosse septique kunnen plaatsen.
De zoektocht naar bouwvakkers!
Wij zijn in Frankrijk en willen graag de werkzaamheden uit laten voeren door franse bedrijven. Via via hoor je welke bedrijven goed zijn. Vol goede moed is Peter bij 2 franse bedrijven langs gegaan om afspraken te maken en ik heb 1 Hollander gemaild (just in case). Peter kwam terug en vertelde mijn dat 1 één bedrijf zou bellen voor een afspraak en de andere zou op een bepaalde datum en tijd komen, kan niet mis gaan dus. Toevallig kwam de Hollander een dag eerder, dus konden wij met hem alvast een aantal dingen bespreken, het gesprek de volgende dag zou ons dan vast makkelijker afgaan. De eerste datum kwam en de Hollander verscheen op de afgesproken tijd, mooi eerst een bakkie koffie en dan aan het werk (wat dat betreft blijven we wel Hollanders). Alles werd besproken en wij gaven netjes aan dat de volgende dag nog een frans bedrijf zou komen. De eerste die zou bellen voor een afspraak heeft tot op heden nog niet gebeld, hij zal het wel erg druk hebben… De tweede die de volgende dag zou verschijnen is nog steeds niet verschenen en de afgesproken datum is al enige tijd verstreken. Wilden wij er woorden vuil aan maken??? Nee dat wilden wij niet. Wij hebben besloten om met de Hollander in zee te gaan en hebben een mail gestuurd, enige tijd later (dezelfde dag nog) verscheen er een mail. Maak maar een afspraak bij de gemeente dan gaan we alle papieren invullen. Zo gezegd zo gedaan.
De aanvraag gaat vast van een leien dakje!
De papieren werden ingevuld bij de gemeente. Er moest een afspraak gemaakt worden met de Semerap (gaat over dit soort aanvragen in onze regio) de gemeente geeft onze gegevens door en er volgt een email “wilt u bellen met ons om een afspraak te maken?” Huh, kan ik niet op de mail reageren??? Ja natuurlijk wel, ik ga toch niet bellen als hun mailen ik ben wel een Hollander hè. Na een mailtje en geen antwoord uiteindelijk gebeld voor een afspraak. Natuurlijk werd op de vrijdag voor de afspraak gebeld, sorry afspraak kan niet doorgaan. Gelijk een nieuwe afspraak maken doen we niet aan!! “Wat, hoe moet ik dan een nieuwe afspraak maken?” Nou ja, weet je wat, ik ga nog eens proberen te mailen, het moet toch lukken???? Wederom geen antwoord, dus maar weer in de telefoon geklommen. Tja dan. moet u naar een ander departement, ik kan u niet verder helpen. “Maar u heeft toch de eerste afspraak gemaakt? Wilt u dan zo vriendelijk zijn mij een e-mail te sturen met de gegevens die ik nodig heb om een nieuwe afspraak te maken?” Na enige tijd ontving ik een mail en er werd wederom een nieuwe afspraak gemaakt. De beste man kwam op de juiste dag en zelfs op tijd! Toen wij uitlegden wat er moest gebeuren kwam het typische Franse “ppppfffff c’est difficile”… nee hoor ik kan daar niet over beslissen er moet een “bureau d’étude’ bijkomen.” We kregen een aantal telefoonnummers en jawel er was er maar één die bereikbaar was. De rest nam ook niet de moeite om terug te bellen.
Het vervolg!
De best man van het bureau d’étude kwam en alles werd bekeken, er werd geboord in de grond er werden foto’s gemaakt owww en niet te vergeten de afspraak was natuurlijk al een keer verplaatst. Hij beloofde een rapport binnen een week te sturen. De franse weken duren iets langer dan de Hollandse weken dus je kunt nagaan dat wij achter het rapport aangegaan zijn, want wij wilden ook nog mensen ontvangen deze zomer. Toen het rapport kwam zag ik de burgemeester, hij had een rosétje gedronken bij de buurman. Ik hield zijn auto aan en vroeg “burgemeester kunnen wij een afspraak maken om het rapport van het bureau d’étude te bespreken?” Hij sprong uit de auto, liet hem gewoon midden op de weg staan en zei “laat het rapport maar zien”. dus ik vloog naar binnen pakte het gewraakte boekwerk en gaf het aan de burgemeester. Na wat geklets over en weer vroeg hij wederom “kunnen jullie wachten met de Fosse tot het riool klaar is?” Nee dat gaat niet, maar we zijn nog lang niet klaar met verbouwen, misschien kunnen we een kleiner formaat plaatsen. Weer een afspraak met Monsieur Semerap gemaakt en wederom “pppfffff c’est dificile, ik moet een nieuw rapport hebben!” Weer een nieuw rapport gevraagd en een afspraak gemaakt. We mochten alles per post opsturen en dan kregen we het getekend terug…. Nou ik kom liever zelf langs om de handtekening te halen… Ok maar u moet nog een Attestation van de burgemeester hebben dat het schone water in de rivier geloost mag worden. Zo gezegd zo gedaan en de burgemeester gelijk alle papieren laten tekenen. De volgende dag op de afspraak was de beste man weer niet te spreken. Maar aangezien wij hem niet zo goed kunnen verstaan (hij heeft niet van articuleren gehoord) hadden wij de kleindochter van een buurvrouw mee. toen de beste man weer begon te zuchten en steunen werd hem door de kleindochter even duidelijk gemaakt dat alles al besproken was en waarom hij nou zo moeilijk deed… Oeps… Hij moest gewoon wat te zeuren hebben en hij moest eerst tekenen en daarna de burgemeester pas. Met pijn in zijn hart ging hij akkoord.
De plaatsing!
de Hollander en de Belg kwamen, je zou bijna denken dat het een grap is. De tuin werd met de graafmachine open gehaald, de gasleiding, nog een gasleiding, de waterleiding van de gîte en een afvoerpijp werden gesloopt. Maar goed, we wisten niet precies waar ze zaten en nu dus wel :). De levering van de Fosse was niet op de afgesproken datum (dus extra lang troep). De leverancier kwam met een nieuwe datum en daar stond een avond te vroeg een vrachtwagen voor de deur. Omdat de fosse heel zwaar weegt bij de truckchauffeur al snel 450 kilo zwaarder dan volgens de papieren en er nog geen graafmachine was vroeg de chauffeur of hij voor de deur mocht slapen. “Tuurlijk, zo lang ik geen last van je heb en de buren ook niet mag jij daar slapen hoor.” De volgende morgen kwam onze hollander met belg en de graafmachine…. Of toch niet?? Nee de graafmachine was stuk, die werd uiteindelijk om half 11 geleverd. Maar met 3 man sterk werden de 2 delen fosse uit de vrachtwagen gelupt (ze waren nauwelijks 100 kg per stuk). De graafmachine heeft zijn best gedaan om nog een paar keer stuk te gaan, niet te starten (achteraf omdat er een diefstal beveiliging opzat) en er de volgende dag nog een monteur moest komen om een hydraulisch probleem op te lossen. Tijdens het wachten op de monteur kon er even geluncht worden. De Hollander en de belg hadden beide hun eigen brood meegnomen, wij leverden een kop koffie en thee en de pauze in Frankrijk is tussen 12 en 14 uur dus de pauze bij ons duurde ook lang. Na 2 dagen werken was de voorbereiding zover klaar, dat er weer een nieuwe afspraak met Monsieur Semerap gemaakt kon worden.
In de tussentijd want de volgende dag komen ze niet, gingen Peter en ik de oude “beerput” leeg pompen, vullen met puin en aarde en de nieuwe fosse moest nog even vollopen met water omdat hij anders op het grondwater zou gaan drijven. Natuurlijk kregen wij één flinke regenbui dus het kwaad van een zwemmende fosse was al geschied. Niet gezien dat er een afvoerpijp losgeschoten was en wij lieten de ene tank vollopen, dan gaat het water naar de andere tank en dan ga je kijken na een uurtje…. Peter was naar de bouwmarkt en ik zag het water overal heengaan maar niet in de fosse. En nu???? Eerst het water dichtgedraaid en daarna Peter bellen, “hè waarom hoor ik dat geluid?? Oww shit zijn telefoon ligt weer thuis.” Dus dan ga je zelf maar op zoek naar een oplossing. De buurvrouw zag me gestresst lopen en riep me… “kijk ik heb lekker groente voor je, heb je het druk?” “Ja nogal ik heb een probleem met de nieuwe fosse en zoek een oplossing en Peter is weg.” Nou meis ga maar weer snel aan het werk!” “Ik kom snel weer langs hoor!”
Met de zwembadpomp de enige pomp die ik voor de hand had, een afvoerpijp en een verlengsnoer begon ik het water uit het immens grote gat te pompen. Ja, ik wordt steeds handiger, maar de rest. Uiteindelijk kwam Peter thuis en stond met de burgemeester, buurman en buurman te kletsen… Ik riep hem “Houston we got a problem!” “jezus wat nou weer!” Ik nam hem mee naar de plaats van ellende en ik kreeg een compliment ik was goed bezig. Helaas was er alweer een behoorlijke hoeveelheid aarde onder de fosse gekomen. Alles moest er dus weer uit en opnieuw geplaatst worden. De Hollander en de Belg waren druk bezig, fosse eruit, grond egaal maken enzovoorts. Tijd voor pauze, maar wat nu de Hollander was boos. “Die kat van jullie heeft nu voor de 2e keer mijn brood opgevreten.” Ik zei: “Uhm 2e keer?” “Ja de vorige keer ook al.” Tja als je de autodeur open laat staan en er een lekker vleesje in de auto ligt denkt elke kat “jummie dat lust ik wel.” Ik vroeg “waarom heb je dat de vorige keer dan niet verteld?” Dan had ik een lunch kunnen verzorgen, ik zit niet de hele dag bij de mannen op schoot. Dus voor de beste Hollander een lunch gemaakt en hij was weer blij. (En wij dachten echt een Hollander, alle gezegdes kwamen boven tafel. “Een ezel stoot zich niet…. Een gewaarschuwd mens…) Voor Monsieur Semerap kwam hebben we de fosse alvast onder een laag aarde gegooid. Dit mag officieel niet en aangezien ik een chronische “jeuk” van de beste man kreeg zei ik een half uurtje voor hij kwam. “Ik ga even boodschappen doen, mannen leef jullie uit!” Nadat ik een uur of 2 later terug kwam met allemaal lekkere dingen was de beste man vertrokken en had met een hoop zuchten en steunen gezegd dat alles op norm was. Maar als de verbouwing klaar is, moeten wij nog wel de 2e tank aanleggen.
Uiteraard zullen wij dat als de verbouwing klaar is netjes doen en Monsieur Semerap bellen voor zijn 2e akkoord. Maar in de tussentijd hopen wij natuurlijk de rioolaansluiting te hebben!
Villa Guillaumette 